Naam
Latijns: Nymhaea caerulea
Nederlands: Blauwe lelie van de Nijl
Familie: Nymphaeaceae (Waterlelie familie)
Gebruikte plantdelen: bloemen en bladeren
Herkomst
De plant wordt niet commercieel verbouwd. Alle bloemen worden in het wild geplukt. Het oogsten van de planten wordt nauwlettend gecontroleerd door een botanist gespecialiseerd in bescherming van bedreigde planten.
Het oogsten van de bloemen is een tijdrovend werk. Voor 1 kilogram gedroogde bloemen is 10 kilogram verse bloemen nodig. De bloemen moeten met de hand worden geoogst met behulp van boten. Eén persoon bestuurt de boot, terwijl de andere persoon de bloemen verzamelt. Een bootlading is slechts 1 kilogram bloemen op het moment dat deze wordt gedroogd. De bloemen moeten in de schaduw worden uitgespreid en wel zo dat geen enkele bloem een andere aanraakt. Dit om een gelijkmatige droging te realiseren en om de kleur, potentie en geur te behouden. Uiteindelijk worden ze gemalen voor compacte verzending.
Geschiedenis
Fossiele overblijfselen van de Blauwe Lelie van de Nijl of ook Blauwe Lotus zijn gedateerd naar het Jura en waren nog voor de ijstijd wijd verspreid. De hedendaagse plant lijkt nog steeds opvallend veel op de fossiele overblijfselen. Het maakt de Blauwe Lotus tot één van de eerst bekende bloeiende planten, zo niet de allereerste. Dit geeft een archeologisch verband aan met de centrale rol die de Lotus gespeeld heeft in de ontstaanslegenden van vele verschillende culturen. De Blauwe Lotus bloemen hadden een grote variatie aan gebruiksdoeleinden en betekenissen voor de verschillende culturen. Ze werden gebruikt voor artistieke doeleinden, als symbool, voor het bereiden van brood, parfum en begrafenisrituelen.
De Blauwe Lotus heeft een diepgaand effect (gehad) op de maatschappelijke vorming en beschaving, met inbegrip van de culturen van de oude Egyptenaren, de Chinezen, Japanners, mensen uit India, Boeddhisten, de Grieken en talloze andere volkeren wereldwijd.
Voor de Oude Egyptenaren was de Blauwe Lotus het symbool voor de origine (herkomst) van het leven. Volgens Watterson (1984) vergeleken ze de Creator-god met de Blauwe Lotus, waarvan aangenomen werd dat deze was voortgekomen uit de ongerepte oerzee. Over Ra, hun belangrijkste god, wordt verondersteld dat hij voor het eerst verscheen als prachtig kind drijvend op een grote blauwe lotusbloem. Als symbool voor wedergeboorte was de Lotus voor de Kemet nauw gerelateerd aan de beeldspraak van begrafenissen en de Osiris-cultus. De vier zonen van Horus werden regelmatig afgebeeld staande op een lotusbloem vóór Osiris. Het Egyptische dodenboek bevat verwijzingen naar ‘zichzelf transformeren tot een lotus’ om op deze manier de belofte tot verrijzenis te vervullen. De Blauwe Lotus werd verspreid over het lichaam van Tut-Ankh-Amon gevonden toen de farao’s tombe in 1922 werd geopend.
In Azië en Afrika symboliseerde de Blauwe Lotus onsterfelijkheid vanwege de enorme bloei- en overlevings-capaciteit na lange perioden van droogte en doordat het zaad gedurende jaren bruikbaar blijft (Edwards, 1998).
In China werd het als religieus symbool beschouwd en als symbool voor vrouwelijke schoonheid. Zo ook in India waar het vergeleken werd met de menselijke vrouwelijke vorm. In hun legenden geloofden zij dat Brahma, hun creator van het universum, ontsprong uit een lotus-achtige bloesem (Edwards, 1998).
Gezien het feit dat mensen ten tijde van de piramidebouwers al aan Lotus bloemen ruikend werden afgebeeld, worden we geconfronteerd met een gebruik dat mogelijk terug geleid kan worden tot de dageraad van onze beschaving. Wanneer een Egyptenaar zijn neus begroef in een Lotus bloem en hem er misschien even in hield, zou het effect op hem wel eens aanzienlijk geweest kunnen zijn. De geur alleen zou wel eens toereikend geweest kunnen zijn om een verandering van zijn bewustzijn teweeg te brengen.
Dosering
Er zijn vier manieren waarop Blauwe Lelie kan worden gebruikt: verhitten, thee, trekken in alcohol of het gebruik van een tinctuur. Voor de eerste drie opties heb je de gedroogde blaadjes van de bloem nodig.
– Verhitten:
Dit is een simpele, maar onze minst favoriete methode. Voeg gemalen bloemblaadjes toe aan een kruid naar keuze en je verhit het.
– Thee:
Om de thee te maken, week je 5 gram Blauwe Lelie in heet water, gedurende 15-20 minuten, om het vervolgens te drinken. Tegen die tijd zijn de psychoactieve bestanddelen van de plant in het water getrokken.
– Blauwe Lelie alcohol oplossing:
Dit is de meest traditionele manier om Blauwe Lelie te gebruiken. Week tenminste 5 gram een paar dagen lang in een fles rode wijn. Schud regelmatig de vloeistof doorelkaar. Bij teveel Blauwe Lelie in de wijn zal de wijn behoorlijk bitter gaan smaken, maar is daarentegen wel zeer krachtig.
– Blauwe Lelie tinctuur
De Blauwe Lelie tinctuur is het geconcentreerde extract van Blauwe Lelie zaadjes. Dit zorgt voor de sterkste en meest efficiënte optie. Voeg een of twee volle druppelaars toe aan een drankje en drink het op. Blauwe Lelie tinctuur is kant en klaar verkrijgbaar.
Weetje
De Blauwe Lelie was heilig voor de oude Egyptenaren en werd gebruikt als versiering en voor de heerlijke geur. Mensen die de geur omschrijven menen een mengeling waar te nemen van hyacint, een loquat (vrucht uit de rozenfamilie) of zelfs een banaan. Waar de geur ook op lijkt, de Egyptenaren hielden van deze plant, die de zon en wedergeboorte representeerde. Het werd gepresenteerd bij feestelijkheden en nam een heilige betekenis met betrekking tot de dood aan. Er is weinig twijfel aan dat het hét symbool werd van Boven Egypte en een bloem die door iedereen door de Egyptische geschiedenis heen zeer gewaardeerd werd.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.